Όλες τις προηγούμενες ημέρες σύσσωμη η ελληνική κοινωνία παρακολούθησε το «δράμα» του πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου πολιτισμού.
Με μορφή χιονοστιβάδας οι εξελίξεις καθήλωσαν αυτές τις άγιες μέρες τον ελληνικό λαό στην τηλεόραση. Οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ, δεν πρόλαβαν να απολαύσουν τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες όπως απαιτούσε το κλίμα και τα έθιμα των ημερών. Έτρεξαν, ρώτησαν, αγνόησαν κίνδυνους, με αυταπάρνηση αλλά και συνάμα την στέρηση της πατροπαράδοτης γαλοπούλας, έφεραν στο φως τις τεράστιες αποκαλύψεις που ο κόσμος έχει τούμπανο, κι αυτοί κρυφό καμάρι.
Μάθαμε λοιπόν για ροζ βιντεοκασέτες, απόπειρες εκβιασμού, απόπειρες αυτοκτονίας και άλλα τέτοια που συνθέτουν ένα καλογραμμένο περιπετειώδες σενάριο υπερπαραγωγής του Hollywood. Που πας ρε Καραμήτροοοο.
Ως γνωστόν η ιστορία επαναλαμβάνεται και σε αυτήν την περίπτωση με «μερικές απλώς ροζ πινελιές». Τώρα τι τους έχει πιάσει όλους τους πουρό- διευθυντές (θα θυμίσω μια ακόμη περίπτωση, αυτήν του διευθυντή του ΙΚΑ Βαρθολομαίου τρομάρα σου με τέτοιο άγιο επώνυμο…) να επιδίδονται σε γεροντοέρωτες, είναι άλλο θέμα.(Άλλωστε με αυτό ασχολούνται έγκυρες εκπομπές όπως το «super star», το «Αξίζει να το δεις», το «Κοιτάω μπροστά» και οι ειδήσεις του ΜEGA)
Αυτά λοιπόν τα «κουρασμένα παλικάρια» ένα «χούφτωμα» τελικά το πλήρωσαν τόσο ακριβά!!!!
Στους επόμενους επίδοξους πουρό - ερωτευμένους θα συμβούλευα να παρακολουθήσουν την 5.678η επανάληψη της ομώνυμης ταινίας. Αν και η επανάληψη είναι η μαμά της μαθήσεως, δεν φαίνεται να εμπεδώνεται , ιδικά από τα υψηλόβαθμα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, αλλά και όχι μόνο.(ΠΑΣΧΑΛΗ το παιδί θα σε φωνάζει «μπαμπά» ή μήπως «παππού»;
Το συμπέρασμα είναι ένα, ότι για ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ (στην προκειμένη περίπτωση είναι ανώνυμη, αλλά γνωρίζουμε καλά την…ηλικία της).
Το τραγούδι που αρμόζει στην περίπτωση, είναι του Βασίλη Νικολαιδη, (ένας εκ των αγαπημένων του blog), ο οποίος μας διηγείται την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ από τον δίσκο με τον επίκαιρο τίτλο ΑΤΑΣΘΑΛΙΕΣ (LΥRA 1993) .
Για την απόδοση στο ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ BLOG ο υποφαινόμενος…
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πραγματικές καταστάσεις, είναι απολύτως διαχρονική…
